به تعویق انداختن کارها را با این دو روش ساده درمان کنید

به تعویق انداختن کارها برای همه ما دردی بی درمان شده است. یکی از نشانه‌های به تعویق انداختن کارها این است که می‌خواهیم کاری را از شنبه شروع کنیم.

به تعویق انداختن کارها می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در یک مقاله جداگانه به نام «اهمالکاری» به یک سری از مهم‌ترین دلایل آن پرداخته‌ام.

در این نوشته می‌خواهم یکی از مهم‌ترین دلایل به تعویق انداختن کارها و راه نجاتی از آن بپردازم.

با من همراه باشید.

شنبه روزی که هرگز نخواهد آمد

شنبه روز اول هفته است. شاید بشود گفت معروف‌ترین روز هفته هم هست. روزی است که ما همیشه شروع کارهای خود را به آن محول می‌کنیم. شنبه می‌آید و می‌رود و ما باز می‌مانیم با حجم زیادی کار انجام نشده که «از شنبه شروع می‌کنم».

امروز یک شنبه دیگر است و شروع دیگری برای هفته‌ای دیگر. همین امروز در هر ساعتی و هر حالتی که هستی، فقط یک کار مهم برای خودت انجام بده.فقط یک کار کوچک. این کار کوچک می‌تواند هر چیزی باشد:

  • این کار کوچک می‌تواند هر چیزی باشد. نوشتن یک صفحه برای پایان‌نامه ارشد. و نوشتن فقط یک صفحه! یا خواندن ۵ صفحه از کتابی که مدت‌هاست روی میزت رها شده است.
  • این کار کوچک می‌تواند زنگ زدن و پیگیری کردن کارهایی باشد که بیشتر از ۵ دقیقه وقت تو را نمی‌گیرد، اما آن‌ها را به تعویق انداخته‌ای.
  • این کار کوچک می‌تواند یک پیاده‌روی باشد. می‌تواند شروع درس اول یک فیلم آموزشی باشد. می‌تواند فرستادن یک ای‌میل زدن تحصیلی یا شغلی باشد و هر روز این ای‌میل زدن را به عقب می‌اندازی.

میز کار شلوغ دلیل اصلی به تعویق انداختن کارها

یکی از دلایل اصلی به تعویق انداختن کارها همین است که گفتم: میز کار شلوغ. ممکن است بگویید ما اصلاً میز کار نداریم! میز کار یک اصطلاح است. میز کار شلوغ، اتاق شلوغ و .. همه انعکاسی است از ذهن غیر سازمان یافته.

ساده‌ترین مثال: چند کانال تلگرامی عضو هستید و مدت‌هاست که آن را حتی باز نکرده‌اید که ببینید آن چند ده یا حتی چند صد پیامی نخوانده چیست؟

  • تلگرام و کانال‌ها و گروه‌هایی که فقط عضو هستید.
  • سایت‌هایی که روی مرورگر شما باز هستند و شما معلوم نیست کی به آن‌ها سر بزنید.
  • کتابهایی خریده‌اید و معلوم نیست کی باید آن‌ها را بخوانید.
  • فیلم‌های آموزشی و غیرآموزشی که دانلود کرده‌اید و معلوم نیست کی باید آن‌ها را تماشا کنید.
  • کلاس‌هایی که باید ثبت‌نام کنید و الان خیلی وقت است که دارید امروز و فردا می‌کنید.
  • باشگاه ورزشی که هنوز شروع نشده است.
  • ایمیل‌هایی که برای ادامه تحصیل شما مهم هستند و شما آن‌ها را پشت گوش می‌اندازید.

این‌ها فقط مثال‌هایی هستند از کارهای مختلفی که حکم میز کار شلوغ را دارند. این را هم اضافه کنم که کارهایی که به تعویق می‌افتند، از قضا، از جنس کارهایی هستند که انجام شدن یا انجام نشدن آن‌ها تأثیر عمیقی روی زندگی ما می‌گذارند. خوب فکر کنید!

در مورد عادت‌های سمی که زمان ما را از بین می‌برد، این مقاله را ببینید: اعتیاد به موبایل از زبان آمار

کارهایی که به تعویق می‌افتند، از قضا، از جنس کارهایی هستند که انجام شدن یا انجام نشدن آن‌ها تأثیر عمیقی روی زندگی ما می‌گذارند. خوب فکر کنید!

ما کارهای پیش افتاده خوردن و خوابیدن و … را به تعویق نمی‌اندازیم. به تعویق انداختن کارها همیشه نصیب کارهایی می‌شوند که تأثیر دراز مدت روی آینده ما دارند.

در اینجا برای فائق آمدن به درد به تعویق انداختن کارها دو روش خیلی ساده ذکر می‌کنم که امتحان خودشان را پس داده‌اند. امیدوارم برای شما هم مفید باشند.

قدم اول برای پایان دادن به تعویق انداختن کارها: لیست بزرگ

یک برگه کاغذ بردارید و تمام کارهایی که باید انجام بدهید را روی آن بنویسید.

این کارها شامل کارهای روزمره نیستند! مثلاً خوردن و خوابیدن. سر کار رفتن. بردن بچه‌ها به مهد و مدرسه. اینها ربطی به این لیست  ندارند. این کارها یک ویژگی مهم دارند، آن هم اینکه وابسته به زمان هستند. کارهایی که با ساعت شما هماهنگ می‌شوند. این کارها باید در بازه زمانی خاص خود انجام شوند. کارهایی که به آینده دراز مدت مالی و اجتماعی شما خیلی هم ربطی ندارد.

در مقاله‌ای دیگر با عنوان «باشه بعداً انجام می‌دم و هیچ وقت انجام نمی‌دم» کارهای روزمره را به چهار گروه تقسیم کردم و برای هر یک توضیح لازم را دادم. در آنجا تکنیکی برای مدیریت زمان بهتر توضیح دادیم. در آنجا گفتم که کارهای روزمره به چهار گروه:

  1. ضروری و لازم
  2. غیرضروری ولی لازم
  3. غیرلازم ولی ضروری
  4. نه لازم و نه ضروری

تقسیم می‌شوند. به این مقاله مراجع کرده و توضیحات مربوط به مطالعه کنید: …

اما الان یک بحث ساده داریم و لذا تا پایان این مقاله لازم نیست به هیچ لینکی مراجعه کنید. بحث ما این است لیستی از کارهایی که برای آینده شما خیلی مهم هستند را توی یک لیست بیاورید.

این قدم مهم‌ترین قدم برای درمان بیماری به تعویق انداخت کارهاست.

این لیست می‌تواند روی یک کاغذ باشد، یا داخل یک صفحه نرم‌افزار Word نوشته شوند. یا از اپلیکیشن یادداشت‌های موبایل استفاده کنید. به هر حال این جای قضیه مهم نیست.

باید لیست را تا حد ممکن کامل کنید. در اینجا یک نمونه از این لیست آورده شده است:

لیست کارهایی که از همین الان شروع به انجام آن‌ها می‌کنم:

  1. یادگیری زبان انگلیسی
  2. خواندن منابعی که برای پایان‌نامه ارشد در نظر گرفته‌ام.
  3. نوشتن فصل اول پایان‌نامه که الان آماده است.
  4. شروع یادگیری نرم‌افزارهای SPSS و Excel.
  5. تماس با آقای الف و خانم ب برای پیگیری پروژه شغلی

همان‌طور که گفتم یک ویژگی خیلی مهم این نوع کارها این است که وابسته با ساعت نیستند. مثلاً یادگیری زبان انگلیسی شنبه شب ساعت ۸:۴۵ با خواندن آن وسط روز دوشنبه ساعت ۱۲:۳۰ هیچ فرقی ندارد! مهم این است که انجام شود. و هر چقدر هم که کم انجام می‌شود، با کیفیت باشد.

بنابراین اول اینکه لیست کامل این کارها را بر روی کاغذ می‌آوریم.

قدم دوم برای حل مشکل به تعویق انداختن کارها: بریز دور

یک مطلب خیلی ساده در مورد ذهن انسان را با مثال زیر توضیح می‌دهم:

فرض کنید روبه‌روی میز کاری قرار داد که تعداد بیست یا سی پرونده روی آن قرار دارد. شما کار خود را با کدام پرونده شروع می‌کنید؟ حالا فرض کنید یک میز روبه‌روی شماست که فقط یک پرونده روی آن قرار دارد. کنار این میز یک کمد بایگانی هست که داخل قفسه‌های آن تعدادی پرونده به ترتیب خاصی چیده شده‌اند. در این حالت چطور کار خود را شروع می‌کنید.

برای کسانی که تعداد زیادی کتاب نخوانده دارند، همیشه گفته‌ام که هر بار فقط یک کتاب روی میز باشد. فقط «پروژه» روی میز است در اینصورت شما در شروع هر روز فقط به همان پروژه فکر می‌کنید.

  • قدم اول در درمان مشکل به تعویق انداختن کارها همین است که هر چیز اضافه‌ای که به کار و بار شما در آینده ربطی ندارد را حذف کنید.
  • قدم دوم این است که کارهای باقی‌مانده در لیست را به ترتیب اولویت مرتب کنید.
  • قدم سوم این است که هر بار یک پروژه به سرانجام برسانید. و سپس سراغ پروژه بعدی بروید.

اما در اینجا منظور ما از پروژه چیست. پروژه خیلی ساده یعنی کار مهمی که هم نیاز به یادگیری دارد و هم نیاز به عمل. و ویژگی دیگر آن است که پیش نیاز قدم دیگری در زندگی شماست.

آیا هر کاری را باید برای خود پروژه بنامیم؟ نه! چرا؟ خیلی ساده ما هر کاری که باید اندکی تلاش انجام شود را پروژه نمی‌نامیم.

مثلاً در لیست بالا. خواندن کتاب‌هایی که برای نوشتن پایان‌نامه ارشد لازم هستند یا نوشتن فصل اول پایان‌نامه که پروژه نیست. چرا؟ چون به راحتی و با صرف روزانه یک ساعت قابل انجام هستند.

ولی در همان لیست یادگیری انگلیسی و نرم‌افزار واضحاً پروژه هستند.

وارد عمل شوید

در مقاله‌ای با نام «بهترین جا برای کتاب خواندن» (پاراگراف کتاب خواندن چگونه؟) توضیح دادیم که با مطالعه خیلی کم ولی هر روز می‌توانید سالیانه تعداد قابل توجهی کتاب بخوانید. مثلاً اگر روی نیم ساعت برای مطالعه وقت دارید، و فردی هستید که می‌توانید در هر دقیقه یک صفحه کتاب بخوانید در این صورت در نیم ساعت ۶۰ صفحه کتاب می‌خوانید.

در این جا هم صحبت از همین روش است.

  • ابتدا کارهای اضافه زندگی خود را تا حد ممکن به صفر برسانید.
  • سپس کارهایی که وابسته به ساعت هستند را در برنامه زمانی خود ببینید. مانند سر کار رفتن و یا بردن بچه‌ها به مهد و مدرسه. این کارها باید در ساعت مشخصی انجام شوند. این کارها را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
  • سپس با دقت ببیند دقیقاً چه کارهایی هستند که قابل حذف شدن هستند. چه زمان‌هایی هستند که قابل بهره‌برداری هستند؟ این دو مورد را مرتب چک کنید.
  • در قدم بعدی برای زمان‌هایی که در گام‌های قبلی به دست آورده‌اید برنامه‌ریزی کنید. مثلاً شما فقط ۵ ساعت در هفته برای یادگیری انگلیسی وقت دارید. و برای کار بر روی پایان‌نامه چیزی بیشتر از ۷ ساعت در هفته. و دیگر وقت دیگری برای شما نمی‌ماند.

خوب حالا با کارهای دیگر چه باید کرد؟ یک سری کارها را باید از تکنیک الان و اینجا انجام دهید. یعنی همین حالا و همین جایی که هستید، تلفن را بردارید و به آقای الف و خانم ب زنگ بزنید. یا همین الان یک ای‌میل تنظیم کرده و برای استاد خود بفرستید.

در مورد کارهایی دیگری مانند یادگیری نرم‌افزار هم باید مد نظر داشته باشید که مثلاً یادگیری انگلیسی مهم‌تر از یادگیری نرم‌افزار است. چون وقتی انگلیسی بلد هستید در اینصورت نرم‌افزارها را راحت‌تر یاد می‌گیرید. نه؟

قدم بعدی این است که برای جلوگیری از به تعویق انداختن کارهایی که برای شما اولویت اول را دارند (در این مثال زبان، مطالعه منابع و نوشتن پایان‌نامه) ساعتی در شبانه روز تعیین کنید که با کارهای ساعتی و روزمره شما تداخل نداشته باشد.

در این ساعت فقط به یک کار بپردازید. مثلاً ۸ تا ۱۰ دو روز در هفته زبان انگلیسی می‌خوانید. و ۱۸ تا ۲۰ سه روز در هفته هم روی مطالعه و نوشتن پایان‌نامه وقت صرف می‌کنید.

بعد از مدتی مشاهده خواهید کرد که دلیل اصلی به تعویق انداختن کارهای مهم از یک نکته ساده ناشی می‌شود. ما این گونه کارها را لابه‌لای کارهای دیگری که ماهیت ساعتی دارند قرار داده و در طی انجام امورات روزمره این‌ها مرتباً به تعویق خواهند افتاد.

مقاله‌های مرتبط

و حرف آخر اینکه

اگر دوست دارید همیشه اولین نفری باشید که از به روزرسانی‌های سایت مطلع می‌شوید، لطفاً ای‌میل خود را در قسمت زیر وارد کنید.

خوشحال می‌شوم اگر نظرات خود را با من در میان بگذارید. می‌توانید از طریق فرم تماس این کار را انجام بدید. یا زیر همین پست کامنت بگذارید.

(عکس از Free Pik)